κατά την περίοδο του Ιονίου Κράτους

ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ

Αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο οικοδόμημα της περιόδου του Ιονίου Κράτους των Επτανήσων, που ξεκινά το 1815 και λήγει το 1864 με την ένωση τους με την υπόλοιπη Ελλάδα. Την εντολή για την ανέγερση των Ανακτόρων έδωσε ο Ύπατος Βρετανός Αρμοστής Sir Thomas Maitland για να στεγάσουν την πολυτελή προσωπική του κατοικία και το διοικητικό κέντρο της Αρμοστείας, που μέχρι τότε έδρευε στο Παλαιό Φρούριο. Στο ίδιο κτιριακό συγκρότημα θα συστεγάζονταν η Ιόνιος Γερουσία και η Ιόνιος Βουλή, τα δύο θεσμικά όργανα που συμβόλιζαν την αυτοδυναμία των Ιόνιων Νήσων.

Ένα ανάκτορο στον αρχιτεκτονικό ρυθμό της εποχής: Μνημειακότητα και κλασικισμός

ΑΝΑΚΤΟΡΟ

Η δημιουργία αυτού του οικοδομήματος, ανατέθηκε στον Sir George Whitmore, μηχανικό του βρετανικού στρατού και αρχιτέκτονα, ο οποίος σχεδίασε ένα νεοκλασικό κτίσμα ρυθμού Αντιβασιλείας (Regency Style). Ακολουθώντας τις αρχές του νεοπαλλαδιανισμού και της αναβίωσης της αρχαίας ελληνικής τέχνης που επικρατούσαν στην Αγγλία, εφάρμοσε ένα συγκερασμό στοιχείων της ρωμαϊκής και αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Παράλληλα τα Ανάκτορα θα αποτελούσαν την έδρα του νέου Τάγματος των Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου, που ιδρύθηκε το 1818 με πρωτοβουλία του Maitland και από το οποίο έλαβαν την επίσημη ονομασία «Ανάκτορα των Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου».

Αρχιτεκτονική & Γλυπτική

WHITMORE & ΠΡΟΣΑΛΕΝΤΗΣ

Πολύτιμη υπήρξε η συνεργασία του αρχιτέκτονα με τον αξιόλογο κερκυραίο γλύπτη Παύλο Προσαλέντη για τη διακόσμηση των Ανακτόρων. O Whitmore βρήκε στον Παύλο Προσαλέντη, ντόπιο καλλιτέχνη και προικισμένο γλύπτη, έναν ιδεώδη συνεργάτη, ο οποίος ανέλαβε εξ ολοκλήρου τον γλυπτό. Στη πορεία του έργου, ο Μαίτλαντ επέβαλε στον Whitmore την αύξηση των χώρων του ανακτόρου ανταποκρινόμενος στην πίεση των Κερκυραίων των Ιονίων πολιτών για ένα επιβλητικότερο κτίριο, με αποτέλεσμα το ανάκτορο να επεκταθεί σε όγκο και εμβαδόν. Ο Φίλιππος Πετριτσόπουλος και ο Ιωάννης Μπατίστας Παρμαζάν, Επτανήσιοι στρατιωτικοί μηχανικοί και αρχιτέκτονες στην Κέρκυρα από το τέλος του 18ου αιώνα, συμμετείχαν στην ανέγερση των ανακτόρων και ανέλαβαν τον έλεγχο των οικοδομικών του υλικών. Κατά την οικοδόμηση των Ανακτόρων, από μαλτέζικη πέτρα που εισήχθη ειδικά, τους Μαλτέζους τεχνίτες επικουρούσαν πολλοί ντόπιοι εργάτες.

από την Ένωση έως σήμερα

ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ

Το 1864 με την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα το ελληνικό κράτος προσέθεσε στην κυριότητά του ένα οικοδόμημα του οποίου το μέγεθος ξεπερνούσαν μόνο το Ανάκτορο του Όθωνα (η σημερινή Βουλή των Ελλήνων). Μέχρι το 1913 χρησιμοποιήθηκαν ως κατοικία της τότε βασιλικής οικογένειας κατά τις σποραδικές επισκέψεις στο νησί. Στον πρώτο όροφο, ανατολικά και δυτικά από τις μνημειακές αίθουσες, αναπτύσσονταν τα κυρίως διαμερίσματα της βασίλισσας και του βασιλιά αντίστοιχα. Εντυπωσιακά αγγλικά και γαλλικά έπιπλα, περίτεχνα φωτιστικά, ταπετσαρίες, πορσελάνες, αντικείμενα τέχνης και ανατολίτικα χαλιά συνέθεσαν την πολυτελή διακόσμησή τους. Τα δώδεκα δωμάτια του δευτέρου ορόφου προορίζονταν για τη βασιλική φρουρά, ενώ το υπόγειο για το βοηθητικό προσωπικό. Οι ταραγμένες ιστορικές συγκυρίες των Βαλκανικών (1912-14) και του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (1914-18) είχαν ως αποτέλεσμα την εκ νέου μεταβολή της χρήσης του κτιρίου. Το Ανάκτορο επιλέχθηκαν για την κάλυψη των έκτακτων αναγκαιοτήτων της εποχής του Μεσοπολέμου.

Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρα

ΙΔΡΥΣΗ

Ωστόσο, ήδη από το 1919, είχαν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία του πρώτου και μέχρι σήμερα μοναδικού στην Ελλάδα, Μουσείου Ασιατικής Τέχνης. Το νέο μουσείο θα στεγαζόταν στα Ανάκτορα της Κέρκυρας, με πυρήνα την συλλογή-δωρεά του Γρηγορίου Μάνου. Εκτεταμένες ήταν οι καταστροφές που υπέστη στο κτίριο κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (1939-45) με το βομβαρδισμό της στέγης και την λεηλασία επίπλων και έργων τέχνης, καθώς και κατά τον Εμφύλιο (1946-49), όταν η Αίθουσα των Συμποσίων κάηκε ολοσχερώς. Τη δεκαετία του 1950 πραγματοποιήθηκαν μερικές επισκευές και κυρίως η αποκατάσταση των μνημειακών αιθουσών. Επισκευές στην εξωτερική τοιχοποιία, στο εσωτερικό και εκσυγχρονισμός των υποδομών υλοποιήθηκαν από το 1992 μέχρι το 1994, καθώς τα Ανάκτορα αποτέλεσαν την έδρα της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα το 1994. Έκτοτε το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης συμπεριλαμβάνει στα πλαίσια της επανέκθεσης των συλλογών του, την συντήρηση, αποκατάσταση και προβολή της ιστορίας των Ανακτόρων.

Έδρα του Τάγματος

ΑΡΧ. ΜΙΧΑΗΛ & Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Το Τάγμα Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου, ένα από τα σημαντικότερα βρετανικά τάγματα, ιδρύθηκε στις 18 Απριλίου του 1818 από τον πρίγκιπα αντιβασιλέα Γεώργιο Γ’ (μετέπειτα Γεώργιο Δ΄) κατόπιν πρωτοβουλίας του Σερ Τόμας Μαίτλαντ διοικητή της Μάλτας και πρώτου Ύπατου Αρμοστή των Ιονίων Νήσων (1815 -1824). Έδρα του ως το 1864 ήταν τα ομώνυμα Ανάκτορα στην Κέρκυρα, ενώ από το 1906 μέχρι σήμερα ο καθεδρικός ναός του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο. Ως προστάτες του Τάγματος επιλέχθηκαν ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, αρχιστράτηγος των αγγελικών Ταξιαρχιών, και ο προστάτης της Αγγλίας άγιος Γεώργιος, στρατιωτικοί άγιοι ιδιαίτερα αγαπητοί σε όλα τα Χριστιανικά δόγματα, Καθολικό, Προτεσταντικό και φυσικά στο Ορθόδοξο. Ως ρητό του Τάγματος, που υπάρχει σε όλα τα διακοσμητικά και διακριτικά του, ορίστηκε η λατινική φράση «Auspicium Melioris Aevi» δηλαδή «προοιωνίζεται καλύτερη εποχή».