Τα Ανάκτορα των Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου καλύπτουν ολόκληρη τη βόρεια πλευρά της Σπιανάδας. Από το εξωτερικό δωρικό περιστύλιο είναι προσβάσιμη η κεντρική είσοδος που οδηγεί στο περιστύλιο του ισογείου.

Το ιωνικό περιστύλιο του ισογείου αποτελεί τον κύριο χώρο υποδοχής των Ανακτόρων. Το άνω τμήμα των τοίχων κοσμείται με ζωγραφισμένα πλαίσια που απεικονίζουν σκηνές της Ομήρου Οδύσσειας εναλλασσόμενες με παραστάσεις πτηνών και φυτικών κοσμημάτων. Κάτω από αυτά διαμορφώνονται κόγχες και θύρες από μαόνι, που οδηγούν σε αίθουσες ποικίλων χρήσεων.

Το ισόγειο χρειάστηκε να επανασχεδιασθεί με μεγαλύτερες αίθουσες, ενώ ήδη είχαν ξεκινήσει οι οικοδομικές εργασίες. Οι νέες αίθουσες στέγασαν την Ιόνιο Γερουσία και την Ιόνιο Βουλή, για τις οποίες αρχικά προβλεπόταν η ανέγερση αυτόνομων κτιρίων. O Whitmore, προκειμένου να ανυψωθεί και να διευρυνθεί ο χώρος, διατηρώντας ταυτόχρονα την αρμονική αναλογία των αρχικών σχεδίων του, στήριξε τους κίονες του περιστυλίου σε πόδιο, που περιτρέχει το ισόγειο ανατολικά, δυτικά και βόρεια.

Η Αίθουσα Συνεδριάσεων της Ιονίου Γερουσίας βρίσκεται στη δυτική πλευρά του ισογείου και, μέχρι σήμερα, διατηρεί το μεγαλύτερο τμήμα της αρχικής της διακόσμησης ανέπαφο. Στο κέντρο δεσπόζει η αυθεντική ροτόντα των συνεδριάσεων της Ιονίου Γερουσίας καθώς και οι καρέκλες των γερουσιαστών σχεδιασμένες από τον Whitmore. Τους τοίχους κοσμούν πορτραίτα των προέδρων της Γερουσίας φιλοτεχνημένα από τον επτανήσιο ζωγράφο Διονύσιο Βέγια. Εκατέρωθεν της εισόδου βρίσκονται οι προτομές των βρετανών Αρμοστών Sir Thomas Maitland και Sir Frederick Adam, φιλοτεχνημένες από τον Παύλο Προσαλέντη τον πρεσβύτερο, το 1821-22 και το 1825 αντίστοιχα, ενώ στα δύο παράθυρα της αίθουσας η προτομή του Γεωργίου Δ’ της Αγγλίας, έργο του 1823 από τον Sir Francis Legatt Chantrey.

Από τη βόρεια πλευρά του ισογείου ξεκινά η κεντρική κλίμακα που δακλαδώνεται οδηγώντας στο περιστύλιο του πρώτου ορόφου. Το περιστύλιο στηρίζεται σε κίονες κορινθιακού ρυθμού και κοσμούταν με οροφογραφία, η οποία σώζεται τμηματικά.

Αποτελεί το προθάλαμο προς τις μνημειακές αίθουσες του Τάγματος των Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου, και τις πτέρυγες του ορόφου, όπου σήμερα αναπτύσσονται οι κύριοι εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης.

Η Αίθουσα του Θρόνου, με διαστάσεις 16,46 επί 10,06 μέτρα και ύψος 8,23 μέτρα, είναι η επιβλητικότερη των Ανακτόρων. Αποτελούσε την αίθουσα ακροάσεων του Βρετανού Αρμοστή και επίσημων τελετών του Τάγματος. Μετά τις μεγάλες φθορές που υπέστη κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ταπετσαρίες, οι κουρτίνες, οι οροφογραφίες και το δάπεδο αποκαταστάθηκαν δίνοντάς της τη σημερινή της μορφή.

Τα δύο τζάκια της αίθουσας, από λευκό μάρμαρο Καράρας,κοσμούνται με ανάγλυφες γυναικείες μορφές που παραπέμπουν στις Καρυάτιδες και είναι φιλοτεχνημένα το 1821-22 από τον Παύλο Προσαλέντη. Πάνω από το τζάκι κρέμονται περίτεχνοι επίχρυσοι καθρέπτες, και εκατέρθωθέν τους δύο υπερμεγέθεις ελαιογραφίες των Αρχαγγέλου Μιχαήλ & Αγίου Γεωργίου, αντίγραφα του 19ου αινώνα. Τον απέναντι τοίχο κοσμούν η προσωπογραφία του ιδρυτή του Τάγματος βασιλιά της Αγγλίας Γεωργίου Δ’, επίσης αντίγραφο έργου του 19ου αιώνα, και η προσωπογραφία του Γεωργίου της Ελλάδας, φιλοτεχνημένη από τον Γεώργιο Συρίγο (1906-1989).

Στον ανατολικό τοίχο δεσπόζει ο επίχρυσος αυθεντικός θρόνος των βρετανών Αρμοστών, που, όπως και η υπόλοιπη επίπλωση, σχεδιάστηκε από το Sir George Whitmore. Απέναντι από το θρόνο διακρίνεται το υπερώο των μουσικών.

Η οροφή είναι διακοσμημένη με τα διάσημα και τα αρχικά του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου. Στο μέσον της οροφής κυριαρχεί το βασικό διακριτικό του Τάγματος, το επτάκτινό άστρο. Το άστρο φέρει στο κέντρο τον Άγιο Γεώργιο, προστάτη άγιο Βρετανίας. Γύρω από το κέντρο αναγράφεται στα λατινικά το μόνο του Τάγματος : AUSPICIUM MELIORIS AEVI που σημαίνει “κρείττονος αιώνος οιωνός», δηλαδή «προοιωνίζεται καλύτερη εποχή».

Η Αίθουσα της Υποδοχής έχει κυκλικό σχήμα και γι’αυτό ονομάζεται Ροτόντα, που σημαίνει «κυκλική» στα ιταλικά. Έχει διάμετρο 10,67 μέτρα και 10,67 μέτρα ύψος. Η οροφή σχηματίζει θόλο, σύμφωνα με το πρότυπο του ρωμαϊκού πάνθεου, κοσμείται με επίχρυσες ροζέτες σε φατνώματα και απολήγει σε οπαίο άνοιγμα.

Περιμετρικά ο τοίχοι κοσμούνται με κόγχες εναλλασσόμενες με καθρέφτες.
Μέσα στις τέσσερις κόγχες είναι τοποθετημένα γύψινα αγάλματα-λυχοστάτες Εστιάδων, ύψους 2,44 μέτρα έκαστο. Το δάπεδο της ροτόντας, μοναδικού σχεδιασμού και μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας, είναι ακτινωτά σχεδιασμένο με χρήση διαφορετικών ξύλων έτσι ώστε να δημιουργείται ένα περίτεχνο σχέδιο.

Η Αίθουσα των Συμποσίων, που έχει διαστάσεις ίδιες με της Αίθουσας του Θρόνου, δυστυχώς καταστράφηκε ολοσχερώς σε πυρκαγιά κατά τον Εμφύλιο. Στη συνέχεια επαναδιακοσμήθηκε η οροφή με διακριτικά, αρχικά και επτάκτινα άστρα του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, ενώ οι τοίχοι με παραστάσεις – σύμβολα των Επτανήσων: ο Πήγασος με το Βελλερεφόντη για τη Λευκάδα, το κεφάλι του Οδυσσέα για την Ιθάκη, οι μυθικοί ήρωες Κέφαλος και Ζάκυνθος για την Κεφαλληνία και τη Ζάκυνθο αντίστοιχα, η τρίαινα για τους Παξούς, η Αφροδίτη με το δελφίνι για τα Κύθηρα και η «απήδαλος ναυς» για την Κέρκυρα.

Η αίθουσα φωτιζόταν από δύο πολυελαίους αντίστοιχους με εκείνων της Αίθουσας του Θρόνου. Ένας ακόμη ίδιος πολυέλαιος κοσμούσε τη Ροτόντα. Σήμερα και οι τρεις βρίσκονται στην Αίθουσα Δεξιώσεων του Μεγάρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στην Αθήνα, καθώς το 1962 μεταφέρθηκαν εκεί για τους γάμους της πριγκίπισσας Σοφίας με τον πρίγκιπα Δον Χουάν Κάρλος, σημερινούς βασιλείς της Ισπανίας.

Δεξιά και αριστερά από τις Αίθουσες του Θρόνου και των Συμποσίων βρίσκονταν η Τραπεζαρία και το Σαλόνι του Αρμοστή, αντίστοιχα. Από τον αρχικό τους διάκοσμο σώζονται μόνοι οι τοιχογραφίες και οι οροφογραφίες, που συντηρήθηκαν και αποκαταστάθηκαν στα πλαίσια της επανέκθεσης του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης.

Σήμερα αποτελούν τις εισαγωγικές αίθουσες στη πτέρυγα Μάνου με έργα κινέζικης τέχνης, και στη πτέρυγα Χατζηβασιλείου με έργα της Νότιας και ΝΑ Ασίας κα ζωγραφική της Ιαπωνίας.