Ο Γρηγόριος Μάνος (1850-1928), Έλληνας πρέσβης στην Αυστρία από το 1890 μέχρι το 1910, ήταν ο άνθρωπος που οραματίστηκε και ίδρυσε το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης.

Δημιούργησε μία συλλογή από περίπου 9.500 αντικείμενα κινεζικής, κορεατικής και ιαπωνικής τέχνης. Τα αντικείμενα αυτά τα αγόρασε σε δημοπρασίες έργων τέχνης που γίνονταν στη Βιέννη και το Παρίσι στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Μεταξύ αυτών, κεραμεική, πορσελάνες, ορειχάλκινα, ξυλόγλυπτα και ζωγραφικά έργα, τυπώματα, όπλα, εξαρτήματα οπλισμού κ.ά.

Το 1919, ο Γρ. Μάνος προσέφερε τη συλλογή του στο Ελληνικό κράτος και για αντάλλαγμα ζήτησε μία μικρή μηνιαία σύνταξη, καθώς είχε ξοδέψει το μεγαλύτερο τμήμα της περιουσίας του για τη δημιουργία της συλλογής του. Έθεσε, επίσης, τον όρο να ιδρυθεί Μουσείο Σινοϊαπωνικής Τέχνης στην Κέρκυρα, και ζήτησε να είναι εκείνος ο πρώτος διευθυντής του Μουσείου. Το τότε Σινοϊαπωνικό Μουσείο, σήμερα Μουσείο Ασιατικής Τέχνης, εγκαινιάσθηκε το 1927. Ένα χρόνο αργότερα ο Γρ. Μάνος, που διέμενε και εργαζόταν στον χώρο του Μουσείου, που σήμερα ταυτίζεται με την Κινεζική Πτέρυγα Μάνου, απεβίωσε.

Ο Γρ. Μάνος είναι γνωστός ως διπλωμάτης και συλλέκτης. Είναι, όμως, κάτι παραπάνω από ένας απλός συλλέκτης. Μπορεί δίκαια να χαρακτηρισθεί ως ιστορικός της τέχνης και, ίσως, ως ο πρώτος Έλληνας ειδικός στην τέχνη της Άπω Ανατολής.

Ο Νικόλαος Χατζηβασιλείου (1905-1981) εντάχθηκε στο Διπλωματικό Σώμα το 1930. Η δράση του σε χώρες της Ασίας αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, λειτούργησε ως έναυσμα για τη γνωριμία του με τον πολιτισμό τους και για τη δημιουργία μίας συλλογής με έργα από την Ινδία, την Γκαντάρα, την Καμπότζη, το Σιάμ, το Νεπάλ, το Θιβέτ και την Ιαπωνία. Το γεγονός ότι ανάμεσα στα έργα της συλλογής περιλαμβάνονται σπάνια ανάγλυφα της ελληνοβουδδιστικής Τέχνης της Γκαντάρα, αξιόλογα θρησκευτικά τελετουργικά λάβαρα από τα Ιμαλάια και μοναδικά σε παγκόσμιο επίπεδο ιαπωνικά παραβάν, αποκαλύπτει τις γνώσεις και την εκλεπτυσμένη αισθητική του συλλέκτη.

Το καλοκαίρι του 1970 ο Χατζηβασιλείου επισκέφθηκε το Μουσείο και αποφάσισε, ακολουθώντας το παράδειγμα του Μάνου, να δωρίσει 380 έργα. Η δωρεά πραγματοποιήθηκε το 1973 και κατέλαβε τη δυτική πτέρυγα του πρώτου ορόφου του Μουσείου. Τα εγκαίνια της νέας Πτέρυγας έγιναν με επισημότητα στις 27 Μαΐου του 1976.

To 2006 ξεκίνησε η επανέκθεση της Πτέρυγας Χατζηβασιλείου, η οποία διήρκησε έως το 2008 και περιλαμβάνει δύο ενότητες: 1. Την τέχνη των χωρών της Ν και ΝΑ Ασίας, και 2. Τη ζωγραφική της Ιαπωνίας.

Ο Χαρίλαος Χιωτάκης (1915-1998), γεννημένος στη Μικρά Ασία, έφθασε σαν πρόσφυγας στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και, το 1929, εγκαταστάθηκε στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας, όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο γούνας.

Απέκτησε μεγάλη συλλογή έργων τέχνης και ακολουθώντας το παράδειγμα του Γρ. Μάνου, δώρισε το 1980 στο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης, 360 αξιόλογα έργα ασιατικής προέλευσης.

Η συλλογή Χιωτάκη περιλαμβάνει πορσελάνες, χάλκινα, καθώς και οστέινα αντικείμενα, που χρονολογούνται κυρίως από το 17ο ως το 19ο αιώνα. Τα έργα αυτά προέρχονται από την Κίνα και την Ιαπωνία, έχουν δε αγορασθεί στην Ευρώπη.

Σε αίθουσα της ανατολικής πτέρυγας του πρώτου ορόφου, που φέρει το όνομα του δωρητή, εκτίθενται κινεζικές πορσελάνες εξαγωγής της συλλογής Χιωτάκη (17ος – 19ος αιώνα). Κατασκευάσθηκαν στην Κίνα και εξήχθησαν στην Ευρώπη για τις ανάγκες της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας, με έντονη την ευρωπαϊκή επίδραση στο διάκοσμό τους.

Ο Γιάννης Γ. Σαρτζετάκης κατάγεται από τη Σύρο. Σπούδασε μουσική και έζησε για πολλά χρόνια στο Παρίσι. Το 1969 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Περσία και το Αφγανιστάν και ενθουσιάστηκε από την ιστορία, την τέχνη, τους ανθρώπους, αλλά και το ιδιαίτερο τοπίο όπου ζούσαν οι νομάδες της Κεντρικής Ασίας. Ακολούθησε πλήθος ταξιδιών στην Κεντρική Ασία, την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία με την συνοδεία της συζύγου του Ρουθ Ντέιτον, και του γιου τους Ιάσωνα.

Ο Ιάσωνας, γεννημένος το 1982, γρήγορα μοιράζεται τον ενθουσιασμό των γονιών του για τους τόπους και τους λαούς που συναντούν, καθώς και για την ιδιαίτερη αισθητική των τεχνουργημάτων τους. Αργότερα περνά το χρόνο του στις υπαίθριες αγορές ή φωτογραφίζοντας τις περιοχές αυτές για την εφημερίδα «Athens News», με την οποία συνεργάζεται από δεκαοκτώ ετών. Δυστυχώς αυτός ο κύκλος της ζωής του κλείνει πρόωρα στα εικοσιένα του χρόνια και ενώ σπουδάζει δημοσιογραφία στην Αγγλία.

Το 2011 τμήμα της οικογενειακής συλλογής που φέρει το όνομα του Ιάσωνα δωρήθηκε από τους γονείς του στο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης της Κέρκυρας. Σκοπός της δωρεάς είναι να τιμηθεί η μνήμη του Ιάσωνα και να μοιραστούν οι επισκέπτες του Μουσείου τον ενθουσιασμό του για την τέχνη της Κεντρικής Ασίας. Μία τέχνη με χρώματα που ζωντανεύουν στο φως του ήλιου. Με επαναλαμβανόμενα μοτίβα σε αρμονικούς συνδυασμούς, που καθρεφτίζουν την σκέψη της Ανατολής.