Το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης της Κέρκυρας, σε συνεργασία με το Maison de la Culture du Japon στο Παρίσι διοργάνωσε στο Maison de la Culture du Japon, περιοδική έκθεση με τίτλο: «Οκτώ δάσκαλοι του Ukiyo-e. Αριστουργήματα από το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης της Κέρκυρας», η οποία εγκαινιάστηκε την Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου και διήρκησε έως 17 Δεκεμβρίου 2011. Στην έκθεση παρουσιάστηκαν 173 ιαπωνικές ξυλογραφίες της συλλογής Μάνου, έργα των πιο μεγάλων δημιουργών της τέχνης ukiyo-e όπως ονομάζεται το ρεύμα της ιαπωνικής ζωγραφικής, στο οποίο ανήκουν, και χρονολογούνται ανάμεσα στο 18ο και 19ο αιώνα.
Η έκθεση παρουσίασε μια χαρακτηριστική επιλογή αυτών των «εικόνων του επιπλέοντος κόσμου» που άσκησαν καταλυτική επίδραση στην ευρωπαϊκή και την αμερικανική τέχνη, ξεκινώντας από τους Ιμπρεσιονιστές και φτάνοντας μέχρι το σύγχρονο κόμικ. Πρόκειται για μείζον καλλιτεχνικό γεγονός δεδομένου ότι οι ξυλογραφίες αυτές φέρουν τις υπογραφές οκτώ εκ των σημαντικότερων δημιουργών ukiyo-e (Hokusai, Utamaro, Sharaku, Hiroshige κ.ά.) και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στη Γαλλία Στη συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάστηκε μία πλούσια επιλογή ξυλογραφιών και πιο συγκεκριμένα «εικόνες μπροκάρ» (nishiki-e), πολύχρωμα τυπώματα που έφεραν την επανάσταση στον κόσμο του ukiyo-e με την εμφάνισή τους γύρω στα 1765. Η έκθεση εστιάζει σε οκτώ από τους μεγαλύτερους δασκάλους αυτής της τέχνης της χάραξης στο ξύλο.
Ο Suzuki Harunobu ήταν αυτός που πρώτος που διέδωσε το τύπωμα σε πολλά χρώματα. Οι εξαιρετικής λεπτότητας προσωπογραφίες γυναικών του, και τα mitate-e, τα τυπώματα που παρωδούν παλαιότερα έργα, γνώρισαν τεράστια επιτυχία. Ομάδες με ραδινές γυναικείες μορφές που μοιάζουν να αποσπώνται από το φυσικό τοπίο χαρακτηρίζουν το έργο του Torii Kiyonaga. Και ο Κitagawa Utamaro παρουσίαζε μία εξιδανικευμένη εικόνα των καλλονών της εποχής του. Γύρω στο 1792-3, ο εκδότης Tsutaya Juzabaro δημοσιεύει πορτραίτα γυναικών σε gros plan (okubi-e), των οποίων οι τολμηρές συνθέσεις και το εκλεπτυσμένο στυλ του εξασφάλισαν μεγάλη φήμη. Σαν διάτων αστέρας, εμφανίζεται ξαφνικά το 1794, στο μέσον της εποχής του ukiyo-e, ο Toshusai Sharaku με μία έκδοση που περιλάμβανε 28 πορτραίτα-καρικατούρες ηθοποιών του θεάτρου kabuki. Η σύντομη καριέρα του τελείωσε μόλις 10 μήνες αργότερα. Μία από τις μεγάλες ανακαλύψεις αυτής της έκθεσης είναι μία σπανιότατη βεντάλια ζωγραφισμένη με ηθοποιούς του kabuki από αυτόν τον μυστηριώδη καλλιτέχνη. O Utagawa Toyokuni ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής για τα έργα του με ηθοποιούς και καλλονές που αντικατοπτρίζουν τα ήθη της εποχής. Ενεργός για περισσότερα από 70 χρόνια, o Katsushika Hokusai ήταν εξαιρετικός σε κάθε μία από τις πολλές θεματικές ενότητες που διαπραγματευόταν, και ειδικότερα στα τοπία. Ο άλλος μεγάλος τοπιογράφος του τέλους της εποχής Edo είναι ο Utagawa Hiroshige του οποίου η πληθωρική παραγωγή αποτελείται από πολλές χιλιάδες τυπώματα. Τέλος, αν και ο Utagawa Kuniyoshi ειδικεύτηκε στις απεικονίσεις πολεμιστών, το ταλέντο του εκφράζεται εξίσου στα πορτραίτα γυναικών.
Για τις ανάγκες του εγχειρήματος συμφωνήθηκε να παραχωρηθεί η αίθουσα εκθέσεων του Maison de la Culture du Japon, του πιο σημαντικού και σύγχρονου ιδρύματος προώθησης του Ιαπωνικού Πολιτισμού στην Ευρώπη, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1982 και φιλοξενείται σε κτήριο 11 ορόφων, στην καρδιά του Παρισιού, ακριβώς δίπλα από τον πύργο του Άιφελ.
Η έκθεση λειτούργησε ως συνδετικός κρίκος προάγοντας τις τριμερείς σχέσεις μεταξύ Ελλάδας, Ιαπωνίας και Γαλλίας, αναδεικνύοντας αριστουργήματα της ιαπωνικής τέχνης στο Παρίσι.
