Το έντονο σύγχρονο ενδιαφέρον σχετικά με την κινεζική πορσελάνη εξαγωγής, αντανακλά την ιδιαίτερη καλλιτεχνική εκτίμηση με την οποία αντιμετωπίζεται σήμερα το έργο  των τεχνιτών της Ανατολής. Οι κεραμείς και οι διακοσμητές στους φούρνους του Ching-tê-Chen, της Canton και του Te-Hua γνώριζαν απλώς, ότι παρήγαγαν εμπορικά αντικείμενα για δυτική πελατεία. Παρά ταύτα, τα καλύτερα δείγματα της παραγωγής αυτής ήταν και θεωρούνται ακόμα μοναδικά έργα τέχνης. O κύριος όγκος των αντικειμένων από πορσελάνη, που, από τον 16ο ως τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα, μεταφέρθηκαν με πλοία στη Δύση, είχε χρηστικό χαρακτήρα. Αν και οι πορσελάνες αυτές ήταν φημισμένες για την ποιότητα του διακόσμου τους, το σχήμα τους αφορούσε αποκλειστικά στην οικιακή χρήση. Η ποικιλία της πορσελάνης εξαγωγής είναι ανεξάντλητη, περιλαμβάνει δε από πιάτα για φαγητό, διάφορα είδη κυάθων, σουπιέρες και συνανήκοντα συμπληρωματικά εξαρτήματα μέχρι αγαλματίδια ζώων και λοιπά διακοσμητικά αντικείμενα. Τα σχετικά όψιμα αυτά αντικείμενα, μόνο κατά τα πρόσφατα χρόνια, βρήκαν τη θέση τους στις μεγάλες ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.

Οι διακοσμητικές τάσεις της κινεζικής πορσελάνης χαρακτηρίζονται, συνήθως, με όρους, όπως «Ροζ οικογένεια», «Πράσινη οικογένεια», ή «Λευκό της Κίνας», «Σινική Μελάνη», «Ιησουϊτών». Ο κύριος όγκος των αντικειμένων εξαγωγής είναι διακοσμημένος με τα χρώματα της «Πράσινης» και της «Ροζ οικογένειας». Σημαντικές είναι και οι «Μπλε-άσπρες» πορσελάνες, στις οποίες επικρατεί μόνο το μπλε χρώμα κάτω από την εφυάλωση. Με τον όρο «Σινική Μελάνη» περιγράφεται η μέθοδος ζωγραφικής με μαύρο χρώμα, την οποία οι Κινέζοι ζωγράφοι της πορσελάνης τελειοποίησαν αντιγράφοντας ευρωπαϊκά χαρακτικά των αρχών του 18ου αιώνα. Ο όρος «Ιησουϊτών» αναφέρεται σε εκείνα τα αντικείμενα, που φέρουν ευρωπαϊκές θρησκευτικές ή μυθολογικές απεικονίσεις, τις οποίες θεωρείται ότι ενέπνευσαν Ιησουΐτες ιεραπόστολοι, που ήταν εγκατεστημένοι στο Ching- tê-Chen.